Graham Tyrell

Op het feit dat Graham homosexueel is, is hij toch een echte charmeur. Hij weet perfect hoe hij iemand aan het blozen kan krijgen of in verlegenheid weet te brengen, en ook al valt hij niet op ze, toch kan hij goed met vrouwen omgaan als het moet. Graham is zeker wel aardig en vriendelijk, maar hij kan ook arrogant zijn en heeft een kort lontje als het er op aan komt. Voor iemand waar hij echt van houd, of echt om geeft zal hij alles doen, wat het hem ook zou mogen kosten. Echter heeft hij een zeer grote haar ontwikkeld tegenover de Weerwolven. In het begin kon het hem vrij weinig schelen wat die wezens deden en hield hij geen rekening mee. Dat veranderde echter wanneer dat hij geliefde door een weerwolf vermoord werd. Zijn woede was niet te vatten en zijn haat is immens groot. Het heeft er ook voor gezorgd dat hij ergens ook zichzelf ging haten door dat hij zelf ook één van die monsters was.

Al van kleins af aan was Graham een zeer bedreven zwaardvechter, dat en hij zag er goed uit, of dat was toch wat dat iedereen altijd tegen hem zei. Andere jongens wouden vaak zoals hem zijn omdat hij vrij veel aandacht kreeg van de meisjes en omdat hij zo goed was met een zwaard. Meisjes daarin tegen wouden hem allemaal als vriendje. Hoe vaak hij wel niet had mogen aanhoren dat ze verliefd waren, hij werd het beu maar hij hield altijd zijn vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Hij wist wel hoe je op vrouwen moest reageren, wat ze wouden horen. Toch vond hij al de aandacht die hij van de meisjes kreeg maar niets, hij wist niet wat je erin kon zien. Het werd Graham dan ook al snel duidelijk dat hij voor de jongens was, aangezien hij hen veel interessanter vond. Graham was liever in hun bijzijn, kon zijn ogen niet van de andere jongens afhouden. Niemand wist er van af, en ook niemand mocht het weten. De enige die wist wat hij voelde voor de jongens, was zijn twee jaar jongere zus. Zij zei zelf ook dat hij het beter voor zich kon houden, om geen problemen te krijgen met de rest van de beschaving.
Toen hij ongeveer 18 was ontmoete hij echter iemand. Een man, misschien iets ouder dan hij was, het enige dat hij wist was dat hij de ware was. Iedere keer als Graham hem tegen kwam kon hij zijn ogen niet van hem afhouden. Soms keek de man dan ook terug en glimlachte hij, wat Graham enkel maar liet blozen. Hij was slim genoeg om nooit op de man af te stappen, die tevens al getrouwd was met iemand, en toch waren ze aan de praat geraakt en van het één kwam het ander. De man zelf wist waar dat Graham mee worstelde omdat hij hetzelfde had. De twee werden echter lovers en zo vaak het ging, ontmoete de twee elkaar. Ze waren verliefd maar niemand mocht het weten. Alles ging goed, het was haast perfect maar niets kan volledig perfect gaan.
De man was vermoord geweest, opengescheurd, kapot gescheurd. Hij zag er haast niet meer menselijk uit. Het was het werk van een weerwolf. Graham was er kapot van en hij beloofde dat hij wraak zou nemen, en wraak kreeg hij. Hij had de weerwolf gevonden en gedood, iets wat een grote vergissing geweest was. Graham had wel gehoord van het weerwolf gene dat in je moest zitten, maar nooit had hij verwacht dat hij het zou hebben. Hij was al kapot van verdriet, en het feit dat hij wist wat hij was maakte het er niet veel beter op. Het maakte het enkel alleen maar erger.

Zijn ene been hing uit zijn bed net zoals zijn andere been ook uit het bed hing.  Zijn deken lag ergens op de grond en rustig ging zijn buik op een neer en zijn ademhaling was ook gewoon relaxt. Alles van dat veranderde echter toen het alarm van zijn gsm af ging. Met een klein schokje zat hij recht waarbij hij zijn hoofd stoten tegen de scheve kant van zijn plafon. 'Auw!' Kwam er uit uit zijn mond. Hij had zich meteen weer op zijn rug laten vallen. Met één hand wreef hij over zijn voor hoofd en met het andere taste hij opzij naar zijn nachtkastje waar zijn gsm lag. Nog steeds was zijn wekker nog niet gestopt, iets dat de jongen nu wel irriteerde. Hij wou hem uit zetten maar kon hem niet vinden. Normaal zou hij niet zo zijn wakker geschrokken als vandaag maar hij had nu eenmaal niet geslapen als een roosje, in tegendeel zelfs. Eén van zijn buren was tot in het midden van de nacht liggen feesten waarbij natuurlijk luide muziek hoorde. De jongen was op alle mogelijke wijzes gaan liggen, had zelfs zijn kussen over zijn hoofd gelegd maar niets hield het geluid tegen. Het gevolg ervan was dat de jongen zeer slecht had geslapen en pas zeer laat in slaap was gevallen. Zo erg was het dat het zelfs leek dat hij maar drie uurtjes had geslapen. Uiteindelijk stond de jongen toch maar gewoon recht waarbij dat hij natuurlijk een zachte krak onder zijn voeten hoorde, het geluid van zijn alarm was ook meteen gestopt. Een zucht verliet meteen ook zijn  mond terwijl dat hij naar beneden keek, zijn voet optilde en zijn gsm zag liggen. Het scherm was volledig gebroken net als de rest. Zin om zich er zorgen om te maken had hij niet, Jonah stapte dan ook gewoon over het gebroken toestel heen, richting de keuken. Het appartement waar hij in leefde was niet groot, het had net één slaap kamer en dan een woonkamer en keuken die aan elkaar grensde. Zijn haar stak alle kanten op en zijn ogen waren nog half dicht doordat hij loom was. Het zou hem ook helemaal niets verbazen moest hij wallen onder zijn ogen hebben. Met een zachte zucht opende hij de koelkast waar hij het eerste het beste dat hij kon vinden uit nam; een doos eieren. Het doosje legde hij op het aanrecht en uit één van de kasten nam hij een pan die hij op het vuur neer zette. De boter moest hij de vorige dag zijn vergeten weg te zetten want die stond nog steeds op het aanrecht. Hij deed wat boter in de pan, zette het vuur aan en vervolgens brak hij de eieren om die in de pan te laten vallen. Met zijn hand greep hij naar het eerste mes dat hij te pakken kreeg. Het schoof echter weer uit zijn handen toen er in zijn ooghoeken iemand verscheen. De scherpe kant moest juist langs zijn handpalm zijn gegaan want het had een lange bloederige snee op zijn handpalm achtergelaten. Hij vloekte binnensmonds terwijl hij zich omdraaide en naar de vreemde man keek die in zijn huis stond. 'Als je een Demon bent, ga dan weg ik heb nu werkelijk geen tijd.' Het gebeurde niet vaak dat de jongen geërgerd was maar nu was het zeker wel het geval. Je kon zeggen wat je wou maar dit was niet zijn geluksdag. Kort keek hij naar zijn handpalm en vervolgens naar wat hij aan had. Hij zuchtte dan ook opnieuw toen hij zag dat hij enkel maar zijn boxershort aan had. Met een geïrriteerde blik op zijn gezicht keek hij de man die in zijn appartement stond weer aan.

THE ROLEPLAYER | Lisa | 15 | x
made by amanda the pirate* at caution 2.0

YOU HAVE BEEN ACCEPTED

Mooie applicatie, vergeet niet de claims te doen
en veel plezier op de RPG.