Larentina Marie Argent

Persoonlijkheid
Larentina is erg agressief ze heeft moeite om met haar emoties om te gaan net zoals haar vader. Hier heeft ze in het verleden mee leren om te gaan. Maar sinds haar weerwolf gen is geactiveerd heeft ze de controle niet vaak meer in de hand. Ze is een rustige jongevrouw en trekt zich snel terug op haar kamer of in de tuin. Dit omdat ze van rust houd en ook liever in rust leeft. Ondanks dat heeft ze vaak ook graag mensen om haar heen. Ze is een echte familie mens en wil zelf ook graag een familie stichten. Ze is dus zorgzaam en erg behulpzaam. Echter heeft Larentina ook nog een andere kant. Deze kant heeft ze ontwikkeld toen ze alfa werd. Ze is iemand die houd van regels en er ook voor zorgt dat mensen die regels na komen. Ze is zoals elke wolf erg loyaal. Iemand die haar eigen familie en roedel beschermd tegen alles. Ze heeft geleerd dat ze met haar lichaam veel dingen voor elkaar kan krijgen iets wat ze dan ook vaak gebruikt. Verder probeert ze erg duidelijk te zijn in wat ze wilt en gaat doen. Ook denkt ze goed naar voor ze een keuze maakt.

Geschiedenis Larentina is 19 jaar geleden geboren in de familie Argent. Haar vader was toen de tijd alfa en haar grote broer tyler zou hun vader op volgen. Larentina groeide op als een rustig meisje. Ze deed netjes wat er van haar verwacht werd en verder zat ze op haar kamer of in de tuin. Op haar 3de was haar moeder zwanger van haar zusje Katharina. Ondanks dat ze dol was op haar zusje liet ze haar met rust zoals ze met iedereen deed. Toch hield ze haar zusje goed in de gaten klaar om haar te helpen wanneer het nodig was. 4 jaar laten kwam haar jongste en laatste broertje Jon. Hier had niet veel intresse in. Larentina kreeg wat vriendinnen die veel in het kasteel waren en speelde daar vaak mee. Toen ze eenmaal twaalf jaar was liet haar vader haar naar de kerkers brengen. Daar moest ze een dief vermoorden. Iets wat ze ook deed. Haar vaders wil was eenmaal wet. Larentina voelde plots een stekende pijn door haar heen gaan en werd in een van de cellen gestopt in de kerkers. Larentina werd vast gemaakt aan kettingen en ze wist al genoeg. Nu zou ze net zoals haar ouders en broer woorden. Toen de transformatie voorbij was en ze weer een mens was viel ze flauw. Larentina werd naar haar kamer gestuurd en moest rusten van haar moeder. Dat had ze ook gedaan. Echter naar drie volle manen werd ze gedwongen om te transformeren waar haar ouders en broers en zussen er bij waren. Zo konden ze zien hoe fysiek Larentina was. Ondanks dat ze dit niet wou deed ze het toch. Het breken van haar botten waren pijnlijk en dat was aan haar geschreeuw ook wel te horen. Eenmaal veranderd kon ze haar wolven kant eindelijk eens zien. Een wit grijze wolf. Larentina oefende steeds meer met het veranderen. Ze hield er van om een wolf te zijn. Op haar 16de verjaardag word haar broer alfa. Larentina was blij voor hem achter ging hij het foute pad op. Tyler deed dingen die niet hoorde en Larentina zag geen andere kans om haar broer te doden om zo alfa te worden. En dat deed ze. Op haar 18de verjaardag veranderde ze in een wolf en vermoorde haar broer waar iedereen bij was. Vanaf dan was larentina de alfa. Ze probeerde beter dan haar broer te zijn en dat lukt haar aardig.

Sophie liet haar vingers over de snaren van haar gitaar gaan terwijl ze naar het blad staarde wat ze op haar prikbord had gehangen zodat ze hem goed kon zien. Ze had dit ding al jaren en ze kon er een paar liedjes op spelen maar echt goed was ze niet. Maar aangezien ze een nummer in haar hoofd moest leren had ze haar moeder gevraagt of ze het ding op wou sturen. En dat had ze gedaan. Sophie keek naar de snaren en zuchte toen het fout ging. Ze besloot weer opnieuw te beginnen tot dat ze het fout loos kon spelen. Dan zou ze het nummer leren en uiteindelijk zingen en spelen te gelijk. Het moeilijkste van allemaal. Maar gelukkig hadden ze nog drie weken. Dat betekende dat het haar vast wel zou lukken. Na de vierde keer oefenen vandaag lukte het haar foutloos. Met een glimlach legde ze de gitaar weg en trok haar agenda naar haar toe. Al snel zag ze dat ze een opstel moest maken voor geschiedenis. Daar voor zou ze naar de bibliotheek moeten. Sophie stond van haar bed op pakte haar tas in met de spullen die ze nodig had en haalde een vest uit haar kast die ze snel aan deed. Haar haren maakte ze vast in een knot en voor ze de kamer verliet pakte ze nog haar mp3 speler. Sophie rende de trappen af naar de begane grond. Eenmaal daar liep ze snel naar buiten. Terwijl ze naar de bibliotheek liep deed ze haar oortjes in. Het duurde niet lang.voor de stem van mr probz haar oren bereikte met het nummer waves. Sophie zette het geluid wat zachter en het duurde niet lang voor ze de deuren naar de bibliotheek door liep. Ze keek om zich heen en vond al snel de afdeling die ze nodig had. Terwijl ze langst de kasten liep bekeek ze de kaften van de boeken. Eenmaal een paar boeken gepakt keek ze nog even verder terwijl ze na dacht over de laatste paar dagen. Het ging redelijke goed met haar. Ze had niemand meer pijn gedaan en ze had zelfs geluisterd naar Luke. Of nouja geluisterd wat ze er mee bedoelde was dat hij gelijk had met dat lezen haar alleen maar meer zou afzonderen. Ondanks dat ze verder nog geen vrienden had gemaakt was ze wel meer buiten geweest. En dat had haar toch goed gedaan. Sophie pakte het laatste boek en besloot een plek te vinden waar ze aan de slag kon. Door dat ze niet opletten en gedeeltelijk door haar onhandigheid bleef ze haken achter een voorwerp. Zelf kon ze net op tijd de stang vast pakken van een kar. Echter duurde het niet lang voor de kar om viel door het extra gewicht dat er aan had gehangen. Schamend keek ze om haar heen en zag al de gezichten naar haar kijken. Terwijl haar nek langzaam aan rood begon te worden zette ze de kar recht en begon de boeken op te rapen die op de kar stonden.

THE ROLEPLAYER | Mandy | 17 | ~
made by amanda th